Nederlandse Tijdschrift Fotografie

De portfolio van C. Barton van Vlijmen, Bart van Leeuwen, Boudewijn Neuteboom, Bart Nieuwenhuijs en Peter van der Velde is aanleiding voor een portie nostalgie. Het waren een paar van mijn helden toen ik als stagiair in 1981 de burelen van Nieuwe Revu binnenstapte. Het zijn nog steeds mijn helden als ik het portfolio binnenstap. Niet elk beeld heeft de tand des tijds doorstaan, maar het is wel een prachtig tijdsbeeld. Fotografen met een enorme portie vrijheid, zoals ik die ook had in mijn freelance tijd bij Nieuwe Revu . Toen waren er wel 35 vaste medewerkers en werkten we aan een prachtblad. Het was de tijd van Fons Burger en Derk Sauer. Als stagiair had je het niet makkelijk, ik mocht aanschuiven in de rubriek dag in dag uit (of heette het anders). Een pracht rubriek waar we kleine artikelen uit de kranten op mochten blazen tot een één of twee pagina artikel. Soms ging dat gepaard met fotosessies waarin jezelf figureerde, zo was ik priester en ongeval specialist… misschien lagen ze wel in elkaars verlengde. Afwisselend legden Paul Levitton of Govert de Roos mij vast op de gevoelige plaat.  Ik deed het, zonder besef. Soms had ik het lastig met de eindredactie. Tijdens een najaarsstorm werden Paul Levitton gestationeerd op Terschelling. Een geweldige tijd die de cover opleverde. Alleen op die cover stond: redders bij stormkracht 13. Jaren later voor een ander blad, wisten de eilanders die quote nog moeiteloos te reproduceren en wilden niet met mij praten, want dat was destijds toch schromelijk overdreven. Ze hadden gelijk. Dat ben ik vaker tegengekomen. De vrijheid van de eindredactie in de eindeloze strijd tegen Panorama was enorm. Oplage cijfers waren heilig. In sommige gevallen ging de redactie te ver. Terugkijkend ben ik blij dat te hebben meegemaakt. Bladen maken pur sang. Dat is wel voorbij, de redactie is nu een zogeheten rompredactie met veel stagiaires. En dat is jammer, want de creativiteit is teniet gedaan. Misschien heeft het blad zijn tijd gewoon gehad en moeten we op zoek naar nieuwe vormen. Wat was het mooi.
 
Jan Dronkers