De communicatiemix verandert in een rap tempo: print, web, Facebook, Twitter en Google. Het is een heel klein greepje uit wat er is. Het betekent dat er strategische keuzes gemaakt zullen moeten worden. Naar mijn mening is de hoeveelheid kanalen waar B-to-C en B-to-B opereren zo divers en zo verscheiden, dat een analyse bij iedere stap op zijn minst op zijn plaats is. In een wereld waarin het lijkt te gaan om likes wordt niet meer gekeken naar de echte waarde. Meten is weten en dat kan nu juist heel goed bij de nieuwe media. Maar zijn 300 likers van eenzelfde waarde als 1100 terugkerende website bezoekers? Of zijn die tien antwoordkaarten die leiden tot echte leads niet meer waard dan 24% geopende e-mail berichten?
Wat mij betreft gaat het om strategische keuzes. Er is door de inzet van nieuwe media minder tijd voor reflectie, minder tijd voor het opzetten van een echte campagne. Let wel in sommige gevallen hoeft dat ook niet en is het viraal verspreiden een goede en vooral snelle zaak. Maar zoals de balk bovenin Facebook al laat zien, je moet wel een publiek creëren. En dat voor soms een wel heel beperkte boodschap. En je zult via Facebook, Twitter en andere sociale media altijd naar de eigen website, de eigen homebase moeten doorverwijzen.
En hoe ga ik om met content? Uiteindelijk moeten ook daar keuzes in gemaakt worden. Het verwaarlozen van de eigen kracht en denken mee te varen op Facebook is niet de oplossing. Want nu zien we Facebook-haters, we zien dat Yahoo Tumblr overneemt en dat Google met + langzaam scoort. We moet met gebruikmaking van de sociale media terug naar de eigen kracht, naar de eigen strategie. Al die zaken moeten we zien als hulpmiddelen in een snel veranderende wereld, waarbij alleen de boodschap telt, niet het middel.
Jan Dronkers