Karoo
Uit de recensie: ‘Saul Karoo is een succesvolle Hollywood-scriptdokter, een fixer van gebrekkige films. Hij is op een leeftijd gekomen waarop het verval zijn intrede doet, maar hij heeft geen ziektekostenverzekering. Hij is een alcoholist die immuun is voor alcohol. De scheiding van zijn vrouw is uitgegroeid tot een nieuw soort huwelijk. De band met zijn zoon betekent vooral: geen band.’
Het is vreemd, alle recensies beginnen op dezelfde manier; eindelijk vertaald en op weg om Europa te veroveren. Het moet gezegd: Karoo is een briljante, tragikomische roman over verval en ondergang. Steve Tesich, de schrijver overleed vlak voor de uitgave van de roman in 1996. Hij werd geboren in 1942 in Servië, emigreerde als vijftienjarige naar Amerika. Hij schreef vele toneelstukken en filmscenario's. Karoo werd twee jaar later uitgegeven. Eigenlijk vormen deze ingrediënten de basis van iedere recensie. Het lijkt of de recensies gestuurd zijn door de uitgever. Met enige scepsis ben ik aan het boek begonnen. De wereld van Hollywood staat nogal ver van me af en de hoofdpersoon kon mij aanvankelijk niet boeien. Na een tijdje word je nieuwsgierig en begin je het plot voor jezelf in te vullen. Feitelijk gaat dat vanzelf en het wordt ook bewaarheid in het boek. Soms irriteren de stijlwisselingen van het boek, maar ze zijn misschien ook wel bewust om een versnelling in het verhaal te bewerkstelligen. Nee ik heb niet zitten schuddebuiken van het lachen, hooguit een enkele glimlach. Het lijkt me dat het boek vooral een aanklacht is tegen de filmindustrie en de wijze waarop deze opereert.
Het is goed geschreven, goed vertaald. Een prima boek, soms te plat en aan het einde te gewild. “Het grote waarom is niet geweken… En zo vaart Odysseus verder, God achterna, zonder hoop Hem ooit in te halen of ooit een plek te bereiken die zijn thuis is.” Die diepgang die al halverwege het boek wordt aangekondigd, komt te laat en pas na dramatische gebeurtenissen. Een goed boek, maar niet direct een klassieker.
Jan Dronkers
Het is vreemd, alle recensies beginnen op dezelfde manier; eindelijk vertaald en op weg om Europa te veroveren. Het moet gezegd: Karoo is een briljante, tragikomische roman over verval en ondergang. Steve Tesich, de schrijver overleed vlak voor de uitgave van de roman in 1996. Hij werd geboren in 1942 in Servië, emigreerde als vijftienjarige naar Amerika. Hij schreef vele toneelstukken en filmscenario's. Karoo werd twee jaar later uitgegeven. Eigenlijk vormen deze ingrediënten de basis van iedere recensie. Het lijkt of de recensies gestuurd zijn door de uitgever. Met enige scepsis ben ik aan het boek begonnen. De wereld van Hollywood staat nogal ver van me af en de hoofdpersoon kon mij aanvankelijk niet boeien. Na een tijdje word je nieuwsgierig en begin je het plot voor jezelf in te vullen. Feitelijk gaat dat vanzelf en het wordt ook bewaarheid in het boek. Soms irriteren de stijlwisselingen van het boek, maar ze zijn misschien ook wel bewust om een versnelling in het verhaal te bewerkstelligen. Nee ik heb niet zitten schuddebuiken van het lachen, hooguit een enkele glimlach. Het lijkt me dat het boek vooral een aanklacht is tegen de filmindustrie en de wijze waarop deze opereert.
Het is goed geschreven, goed vertaald. Een prima boek, soms te plat en aan het einde te gewild. “Het grote waarom is niet geweken… En zo vaart Odysseus verder, God achterna, zonder hoop Hem ooit in te halen of ooit een plek te bereiken die zijn thuis is.” Die diepgang die al halverwege het boek wordt aangekondigd, komt te laat en pas na dramatische gebeurtenissen. Een goed boek, maar niet direct een klassieker.
Jan Dronkers
