De vulpen

Waarom zou je schrijven met een vulpen. Het lijkt een argeloze vraag, maar omdat het als een unicum wordt gezien, is het een reële vraag. Tja, waarom eigenlijk, want met behulp van een pc gaat het allemaal een stuk sneller en is het leesbaarder. Er zijn eigenlijk alleen maar nadelen. En belangrijk punt, gedachten gaan sneller dan een vulpen kan bijhouden. Is het dan mooier. Nou ook niet bepaald, want de letters bewegen zich als mieren over het papier.
 
De trouwe vulpen komt in het geweer; hij laat mij weliswaar regelmatig in de steek, maar hij heeft karakter. Laten we wel wezen. De één ligt al zeven jaar ongebruikt in de kast, de ander figureert in de tas. Beiden hebben ze een eigen karakter. De een is lomp en verre van duidelijk. De letters lopen in elkaar over, zijn onleesbaar. De andere heeft een lichte lijn en is om het zo te zeggen transparanter.
 
Lange tijd heb ik gedacht dat die ene vulpen mij zou helpen met het schrijven. Dat hij de openbaring was, de weg naar een helder schrift. Nee, naar een debuut. Het is niet waar. De pen is een hulpmiddel, de pc is een hulpmiddel. Het zit ‘m in de loop van de jaren. Bagage opbouwen en meters maken. Langzaam vullen cahiers zich met aantekeningen en gedachten. Daar zit rommel bij, daar zitten pareltjes tussen. Ik hou me vast aan de drang om te schrijven, wie weet, zit er wat bij om anderen te bekoren.
 
Jan Dronkers