Beursgang
Zorgvuldig opgebouwde spanning. Uitgebreide tests met de openingskoers. En ja hoor, een plus van meer dan 70 procent op de eerste handelsdag. Twitter is op de beurs. Trek hier een parallel naar de ‘echte’ social media. We willen er bij zijn en vooral we willen er bij horen.
Wat zou het zijn als een ander bedrijf dat nog nooit winst heeft gemaakt naar de beurs zou gaan. Natuurlijk er zijn altijd gelovigen die een dergelijk bedrijf volgen en er geld in willen steken. Maar de koers zou niet exploderen en het openingsbod zou erg bescheiden zijn geweest. De vraag die zich opdringt is natuurlijk waarom dit in social media wel mogelijk is. De vraag is ook hoe lang deze droom heel blijft en niet zoals in 2000 uit elkaar spat. De volatiliteit van de social media is nogal groot. In het reële leven bestaat zij niet, hoewel men denkt dat het onderdeel is van het echte leven.
Er zullen ook in de sociale media golfbewegingen zijn. Facebook heeft inmiddels een doortimmert businessmodel, maar de vraag is of zij de enorme bezoekersaantallen blijft houden. De groei is er uit. Het is liken om te liken. En op zichzelf is dat al een vreemd begrip. Bij Twitter kun je zomaar volgers kwijtraken, zonder dat je begrijpt waarom. Tumblr moet oppassen niet de spreekbuis van de porno-industrie te worden. LinkedIn, je moet er op actief zijn, waarom zou je iemand feliciteren die een jaar bij een bedrijf werkt. Netwerken, je bent veel tijd kwijt, terwijl je datgene dat je echt doet uit het oog verliest. Het zijn kanalen, die nut kunnen hebben, als extra kanalen voor de boodschap. En dan heb je nog Klout dat gezellig jouw score op het gebied van social media bijhoudt. Best een aardig speeltje, tegelijkertijd doet het iets met de psyche. Het verplicht je bijna steeds beter te scoren en dus langer online te zijn, waardoor je beter past in een verdienmodel. Het is slim, het is doordacht en indien goed gebruikt past het in een marketingstrategie. Waak voor te hoge verwachtingen. En dat past weer naadloos bij de beursgang.
Jan Dronkers
Wat zou het zijn als een ander bedrijf dat nog nooit winst heeft gemaakt naar de beurs zou gaan. Natuurlijk er zijn altijd gelovigen die een dergelijk bedrijf volgen en er geld in willen steken. Maar de koers zou niet exploderen en het openingsbod zou erg bescheiden zijn geweest. De vraag die zich opdringt is natuurlijk waarom dit in social media wel mogelijk is. De vraag is ook hoe lang deze droom heel blijft en niet zoals in 2000 uit elkaar spat. De volatiliteit van de social media is nogal groot. In het reële leven bestaat zij niet, hoewel men denkt dat het onderdeel is van het echte leven.
Er zullen ook in de sociale media golfbewegingen zijn. Facebook heeft inmiddels een doortimmert businessmodel, maar de vraag is of zij de enorme bezoekersaantallen blijft houden. De groei is er uit. Het is liken om te liken. En op zichzelf is dat al een vreemd begrip. Bij Twitter kun je zomaar volgers kwijtraken, zonder dat je begrijpt waarom. Tumblr moet oppassen niet de spreekbuis van de porno-industrie te worden. LinkedIn, je moet er op actief zijn, waarom zou je iemand feliciteren die een jaar bij een bedrijf werkt. Netwerken, je bent veel tijd kwijt, terwijl je datgene dat je echt doet uit het oog verliest. Het zijn kanalen, die nut kunnen hebben, als extra kanalen voor de boodschap. En dan heb je nog Klout dat gezellig jouw score op het gebied van social media bijhoudt. Best een aardig speeltje, tegelijkertijd doet het iets met de psyche. Het verplicht je bijna steeds beter te scoren en dus langer online te zijn, waardoor je beter past in een verdienmodel. Het is slim, het is doordacht en indien goed gebruikt past het in een marketingstrategie. Waak voor te hoge verwachtingen. En dat past weer naadloos bij de beursgang.
Jan Dronkers
