Op het matje!

Op het matje!

‘Ik wilde het alleen maar delen. Alleen maar vertellen wat er in het bedrijf gebeurt. Nou mijn baas was er niet blij mee. Ik kon op het matje komen.’ Een gesprek in het voorbijgaan. Een gesprek van alle dag, maar met een enorme impact. Want wat was er gedeeld, met wie. Welke sociale media? Maar vooral waarom? Vragen die niet meer beantwoord werden. Duidelijk was dat de vrouw in alle staten was. Het was namelijk bepaald onrechtvaardig in haar ogen.
 
Het is een handeling van alle dag geworden. Werkgevers kijken op Facebook, Google+ of Twitter naar de potentiele kandidaat. Hoe ziet iemand eruit, wat houdt iemand bezig Checken opleidingen, kijken naar de timeline. Zo kom je er achter of iemand op een aardige manier weg is gegaan bij de vorige baas. Zo kom je er ook achter wat iemand in woord en beeld deelt met de buitenwereld, die jouw wereld niet is, maar waar je wel iets van wil weten.
 
We willen transparantie, we willen dat ons privéleven op straat ligt. We doen het zelf. Wat voor personen geldt, geldt ook voor bedrijven. Wie mag er posten op de Facebook-pagina van het bedrijf. Wat mag iemand posten? Je kunt het niet tegenhouden. Je kunt alleen hopen dat er verantwoord mee wordt omgegaan. En je hebt natuurlijk geen enkele invloed op datgene wat medewerkers op hun privé social media plaatsen.
 
Eigenlijk is er geen antwoord op. Anders dan dat we zelf verantwoordelijk zijn en dat we dus ook de consequenties moeten dragen van ondoordacht gedrag. Tot tien tellen helpt.
 
Jan Dronkers