Analoog

Analoog

Wat is dat toch met vooral mannen die kicken op wat geweest is. Die nog steeds smachtend hun platenverzameling op LP houden en het gekraak en gehijg voor lief nemen. Is alles beter wat er vroeger was. Na weer een grote hoeveelheid negatieven te hebben ingescand van oud materiaal ben ik geneigd een andere conclusie te trekken. Het is anders.
 
De structuur van een negatief geeft een ander beeld, dan het haarscherpe beeld van het hedendaagse digitale bestand. Daarmee is het niet beter en in de meeste gevallen zelfs slechter. Een beeld met korrel dat niet goed is, blijft niet goed. Een digitaal beeld kan altijd nog bewerkt worden, maar blijft daarmee een digitaal beeld dat qua compositie niet goed is. En wat te denken van de HDR-ziekte of de Instagram-gekte. Gooi er een filter over en het wordt opeens beter?
 
Waarmee we terug zijn bij de eerste vraag. Het zijn verschillende werelden die allebei goede zaken hebben gebracht, maar waar vakmanschap en kunnen kijken belangrijk waren en zijn. Is die lijn door te trekken naar muziek. Ja, wat mij betreft wel. Sommige platen (lp’s) zijn meer dan uitstekend opgenomen en geven een mooi helder beeld. Andere platen zijn werkelijk niet om aan te horen. Trek dat maar door naar CD’s en je komt tot eenzelfde conclusie. Het is het gecomprimeerde MP3/MP4 dat armoede veroorzaakt. In de fotografie op dit moment is het het jpg’tje dat zorgt voor ingedikt beeld.
 
Waar we voor moeten waken is dat ingedikt geluid en beeld de norm worden. En verder moeten we misschien opnieuw leren kijken en luisteren, om te kunnen bepalen wat we echt mooi vinden.
 
Jan Dronkers